Robert werd in 1969 in Avereest (Overijssel) in de wieg gelegd om later boekhouder te worden en hij volgde stelselmatig met volledige focus en overtuiging deze tamelijk onbewuste doch maatschappelijk goed verantwoorde ‘roeping’. Maar na vele jaren lang geconcentreerd, vakkundig, ultiem en intiem zweten en zwoegen met begrotingen, jaarrekeningen, facturen en andere geld-gerelateerde spreadsheets en vaak oeverloos vergaderen met directeuren van managers en managers van teams en teams van medewerkers en individuele medewerkers uit die teams en teamondersteuners uit andere teams, van andere managers, van andere directeuren uit andere organisaties, in soms zelfs andere landen…… kwam de onvermijdelijke burn-out die iedereen behalve hij zelf zag aankomen. Na een periode van herstel nam hij een resoluut besluit: Om als hoogsensitief persoon te kunnen overleven in deze aardse ratrace die we leven noemen, mag er meer vanuit het hart worden geleefd, minder vanuit het hoofd. Met meer ontspanning, humor, (zelf)relativering en het volgen van zijn passie(s).
Zijn grootste passies zijn van jongs af aan altijd al muziek en cabaret geweest dus het was logisch dat beiden steeds meer aandacht gingen krijgen. Te beginnen met de muziek.
Van de burn-out naar het draaien van ‘Burn Baby Burn, Disco Inferno’ (The Trammps) en andere soul-en funk-klassiekers was een geweldige stap om meer creativiteit, muziek, balans en ontspanning aan zijn levensritme toe te voegen en als DJ Schuur en later als DJ Scurio mocht hij eerst als huis-dj bij Poppodium Atlantis en daarna tot op heden bij Poppodium Victorie draaien bij concerten van onder meer Maceo Parker, Sheila E., New Cool Collective, Wende, De Dijk, Giovanca, Lizz Wright en vele anderen. Altijd in de stijl van de optredende artiest(en), met een gezonde dosis ‘music to make you feel good’.
Hij kwam er ook geleidelijk achter dat hij eigenlijk nog beter met letters bleek te zijn dan met cijfers. Hij begon te schijven. Eerst alleen over muziek. Hij kreeg de kans om als muziekjournalist te schrijven over één van zijn passies. Eerst voor LiveXS en later voor het nog altijd geweldige online muziekmagazine Written In Music. Vijf jaar lang recenseerde hij oneindig veel muziekalbums en had hij het voorrecht veel grote en interessante artiesten te mogen interviewen, waaronder Al Jarreau, Adele, Heather Nova, Fatoumata Diawara, Salif Keita Larry Graham. Local Natives, Janelle Monáe, Interpol, Ana Moura en tal van andere succesvolle fadistas en talentvolle muzikanten.
Het inspireerde hem om ook zelf muziek te gaan maken. Hij volgde de cursus E-Musician bij de Inholland Academy Haarlem en vond daarna in zijn Amerikaanse muziekvrienden Simian Crease en Reyna de perfecte bandleden voor de electro-indie band Future Suns (futuresuns.com). Inmiddels werkt Future Suns aan hun 5e album, dat het slotdeel wordt van de Zodiac-trilogie, waarvan de eerste 2 albums Aquarius en Virgo goede recensies hebben gekregen. Ook de discografie van zijn eigen experimentele electronic muziek project Kissed By A Ghost telt met het laatste album Spirit alweer 3 albums (kissedbyaghost.bandcamp.com).
Snel door naar zijn andere passie, die natuurlijk DE reden is voor deze website en zijn cabaretvoorstellingen.
Na een aantal voorzichtige pogingen om voet aan grond te krijgen in het Nederlandse cabaretlandschap, zoals een volledig mislukte auditie voor Cameretten (2005, zie foto), die volgens de vakjury ‘verdronk in een overdosis woordgrappen’ en wel geslaagde korte optredens in De Engelenbak (Amsterdam), Provadja (Alkmaar) en het Parkstad Cabaret Festival (Heerlen), volgde in 2007 zijn eerste avondvullende cabaretvoorstelling Phobofobia in De Watertoren (Alkmaar), met medewerking van gitarist/zanger Arjan Terpstra (ranyamusic.nl).
Ondanks de vele aanmoedigingen om meten door te pakken, verschoof de aandacht toch weer volledig naar de muziek en wederom toch weer een langdurige, uren verslindende administratief-financiële functie, waardoor het lange tijd duurde voordat een nieuw cabaretprogramma volgde.
In 2018 speelde Robert zijn tweede avondvullende cabaretvoorstelling Accent Circomplex in een goed gevulde Kleine Zaal van TAQA Theater De Vest in Alkmaar .
In 2020 schreef hij de Oudejaarsvoorstelling Het Jaar van de Rat. Covid-19 en de bijkomende langdurige beperkingen werkten als een soort rattengif, waardoor de Oudejaarsconference helaas niet door kon gaan. Bijna alle scherpe, maatschappijkritische, zwartgallige en droogkomische teksten konden dus de prullenbak in. Ook het bedachte muzikale intro, waarbij hij Al Stewart’s Year of the Cat, zo had bewerkt dat hij keihard ‘Rat!!’ schreeuwde op de plaats waar je ‘Cat’ zou verwachten, blijft dus vooralsnog in ‘the Vault ‘(de archieven). Misschien maar beter ook.
Maar de aanhouder schijnt altijd te winnen. In 2022 schreef Robert zijn derde avondvullende cabaretprogramma Lachende Boeddha’s, dat op 19 mei 2023, wederom in TAQA Theater de Vest in Alkmaar, in première gaat.
Hoewel zijn pad in de cabaretwereld al jarenlang even uniek als grillig is geweest en hij consequent, bewust en eigenwijs buiten alle geijkte paden is gebleven, is zijn enthousiasme, gedrevenheid en overtuiging de laatste jaren sinds Accent Circomplex alleen maar toegenomen
Met een gezonde focus en ambitie blijft zijn absolute wens om zijn nieuwe voorstelling Lachende Boeddha’s (en zijn daaropvolgende cabaretprogramma’s) de komende jaren ook in veel andere theaters in Nederland te kunnen en mogen spelen. Het visualiseren, imagineren en affirmeren van zijn ikigai is al jaren geleden in gang gezet. Maar mocht dat onverhoopt niet gebeuren, dan blijft op elk moment altijd de strekking van de Boeddha gelden: ‘Alles is helemaal goed zoals het nu is’.